GEOGRAFIA
Powierzchnia Indii wynosi 3 287 263 km2. Północna granica kraju przebiega wzdłuż łańcucha Himalajów, najwyższych gór na świecie, ciągnącego się od południowego wschodu do północnego zachodu, oddzielając Indie od Chin. Położony na wschodzie Bhutan, a także Nepal prawie w całości pokryte są górami, podobnie jak Sikkim, Dardżiling, północna część Uttar Pradeśu, Himaćal Pradeś oraz Dźammu i Kaszmir.
Himalaje, wbrew pozorom, nie są pojedynczym pasmem – tworzy je kilkanaście łańcuchów górskich, rozdzielonych malowniczymi kotlinami. Należy do nich dolina Kulu, znajdująca się na terenie Himaćal Pradeśu, a także Kotlina Kaszmir-ska, położona w Kaszmirze i Dźammu, oraz nepalska dolina Katmandu. Zanim do Indii włączono Sikkim, najwyższym szczytem w kraju był Nanda Dewi (7817 m n.p.m.), jednak obecnie pierwszeństwo przypada Kanczendzandze (8598 m n.p.m.). Za Himalajami rozpościera się sucha i nieurodzajna Wyżyna Tybetańska, której niewielka część znajduje się również w Indiach.
Pasmo Siwalik, najdalej wysunięte na południe przedgórze Himalajów, urywa się nagle, przechodząc w Nizinę Hindustańską. Płaskowyż ten, którego krajobraz wy-raźnie odznacza się od sąsiadujących z nim terenów górskich, obniża się bardzo powoli, tak że różnica pomiędzy wysokością, na jakiej leży Delhi, a obszarem wokół Zatoki Bengalskiej wynosi zaledwie 200 m. Największą rzeką w kraju, nawadniającą północną część niziny, jest Ganges, którego źródło znajduje się w Himalajach. Równie potężna jest płynąca z północnego wschodu Brahmaputra. Na północnym zachodzie, na terenie Ladakhu, ma swoje źródło Indus, który jednak w swym dalszym biegu skręca ku ziemiom należącym do Pakistanu, stając się główną rzeką tego kraju.
Na południe od Niziny Hindustańskiej rozpościera się wyżyna Dekan, ograniczona na wschodzie i zachodzie dwoma pasmami górskimi. Ghaty Zachodnie są wyższe i zajmują większą powierzchnię niż położone po drugiej stronie półwyspu Ghaty Wschodnie. Oba pasma spotykają się na południu, w górach Nilgiri, gdzie znajdują się słynne ośrodki wypoczynkowe: Matheran i Mahalbaleśwar, położone nie opodal Bombaju (obecnie obowiązuje nazwa Mumbaj), w Ghatach Zachodnich, oraz Uti (Ooty) i Kodajkanal, na terenie Nilgiri. Największymi rzekami w tej części kraju są Godawari i Kryszna, które biorą swój początek we wschodniej części Ghatów Zachodnich, przepływają przez Dekan, po czym wpadają do morza na wschodnim wybrzeżu.
Północno-wschodnią granicę kraju stanowi przedgórze Himalajów, oddzielające Indie od Birmy. Położony na zachód od tego państwa Bangladesz, nizinny kraj w delcie Gangesu i Brahmaputry, z trzech stron otoczony jest ziemiami należącymi do Indii, których wschodnia granica dochodzi prawie do morza.
Na zachodzie Indie oddzielone są od Pakistanu trzema wyraźnie wyodrębniającymi się regionami. Na północy leży Kaszmir, do którego roszczą sobie prawo oba te państwa. Zachodnia granica Indii opiera się o himalajskie łańcuchy górskie, które następnie przechodzą w nizinny obszar Pendżabu, kończący się pustynią Thar, położoną w zachodniej części Radżastanu. Obszar ten, mimo że suchy i nieurodzajny, jest jednym z najpiękniejszych zakątków w kraju. Stan Gudżarat oddzielony jest od pakistańskiej prowincji Sind bagiennym obszarem, zwanym Rann of Kutch (Kaććh). W porze suchej mokradła wysychają, a na powierzchni pozostają jedynie pojedyncze solne wysepki. W porze deszczowej obszar ten zamienia się w wielki zbiornik wodny.