Parki narodowe i rezerwaty przyrody
Parki narodowe i rezerwaty przyrody podlegają bezpośrednio rządowi indyjskiemu, który chroni je jako jeden z najważniejszych elementów przemysłu turystycznego. Aby zachęcić do odwiedzania, a przez to zapewnić krajowi znaczne zyski, wciąż buduje się w pobliżu nowe drogi, a także hotele i restauracje. Turyści udający się na zwiedzanie któregoś z indyjskich parków lub rezerwatów przyrody powinni zarezerwować wcześniej noclegi oraz bilety na pociąg lub autobus, najlepiej za pośrednictwem państwowych lub stanowych biur turystycznych. Na pewnych obszarach, zwłaszcza przygranicznych, potrzebne będzie również zezwolenie na pobyt. W opłaty pobierane przez agencje zajmujące się organizowaniem wycieczek wliczone są koszty wstępu, fotografie oraz tym podobne usługi. Trzeba pamiętać, że nie wszystkie agencje turystyczne zapewniają wyżywienie podczas wypraw do rezerwatów przyrody.
Tylko nieliczne parki dysponują pensjonatami o wyższym standardzie, np. z elektrycznością; zazwyczaj turyści zatrzymują się w zwykłych, pozbawionych wygód bungalowach. Na zwiedzanie wyrusza się jeepem lub furgonetką, a czasami łodzią. Miłośnicy przyrody mogą wspiąć się na wieże obserwacyjne lub schronić w specjalnie dla nich przygotowanych kryjówkach, świetnie nadających się do obserwacji i fotografowania dzikiej zwierzyny.
Północne Indie
Region ten jest bardzo zróżnicowany pod względem ukształtowania terenu oraz warunków klimatycznych. Są tu pokryte śniegiem szczyty Himalajów, górskie kotliny, płaskowyże oraz niziny o klimacie tropikalnym.
Dolina Kwiatów (Valley of Flowers National Park) w Uttar Pradeśu
Zwany także „najwyższym ogrodem świata”, park ten leży na wysokości 3500 m n.p.m., w pobliżu Badrinadh. Najlepiej przyjechać tutaj w porze od czerwca do sierpnia, kiedy dolina tonie w kwiatach. Niestety, park corocznie odwiedza tak wielu turystów, że część terenu zamknięto w obawie przed zniszczeniami.
Nizina Hindustańska Na obszarze tej niziny, ciągnącej się od Morza Arabskiego do Zatoki Bengalskiej i obejmującej aluwialne niziny dorzeczy Gangesu, Indusu i Brahma-putry, skupiły się najsłynniejsze azjatyckie parki narodowe. Tutejszy klimat jest bardzo zróżnicowany, od gorących obszarów pustynnych w Radżastanie i Gudżaracie, gdzie temperatury przekraczają nawet 50°C, do chłodnych terenów górskich Asamu, na których roczna suma opadów osiąga rekordową liczbę 15 metrów.
Park narodowy w Corbett (Corbett National Park; Uttar Pradeś) Najsłynniejszymi mieszkańcami parku są tygrysy, jednak aby zobaczyć najokazalszych przedstawicieli tego gatunku, należy udać się do parku w Kanha (Madhja Pradeś) lub Ranthambhurze (Ran-thambhore) w Radżastanie.
W Corbett są m.in. czytale, jelenie, słonie, lamparty, leniwce i mundżaki. Wzniesiono tutaj wiele wież obserwacyjnych, jednak fotografowanie dozwolone jest tylko w dzień. Ze stanowisk tych rozciągają się wspaniałe widoki, np. na lasy sal, jak określa się tutaj gigantyczne drzewa przypominające nieco tek, oraz na przepływające nie opodal rzeki. Najlepszym miejscem na wypoczynek jest brzeg Ramgangi, w której można także łowić ryby. Zwiedzanie od listopada do maja.
Rezerwat przyrody w Hazaribaghu (Hazaribagh Widlife Sanctuary; Bihar)
Ten górzysty teren porastają gęste lasy, w których znalazły schronienie ogromne stada jeleni, a także tygrysy i lamparty. Zwiedzanie od lutego do marca.
Rezerwat dzikiej zwierzyny w Palmau (Palmau Game Resen/e; Bihar) Palmau jest co prawda mniejsze niż Hazaribagh, ale i w tym rezerwacie znajduje się bardzo bogate skupisko fauny indyjskiej. Żyją tu tygrysy, lamparty, słonie, gamy, sambary, czytale, nilgau, mundżaki, makaki oraz wilki, jednak te ostatnie widywane są bardzo rzadko. Rezerwat oddalony jest o 150 km od Rańći, zaś najbliższe bungalowy znajdują się w Batli. Zwiedzanie od lutego do marca.
Rezerwat w Sundarbanie (Sunderbans Widlife Sanctuary; Bengal Zachodni)
Położony na południowy wschód od Kalkuty, chroni rozległe lasy mangrowe w delcie Gangesu, w których żyją tygrysy. Należy przestrzec turystów, że nie zobaczą w nim ani jednego z owych drapieżników, gdyż tutejsi strażnicy za nic nie odważyliby się zapuścić ze zwiedzającymi w leśny gąszcz. Na brzegach rzek bardzo często pojawiają się dzikie koty łowiące ryby oraz rozmaite gatunki ptaków, które obrały sobie ten rezerwat na siedzibę. Wycieczki odbywają się tylko w wynajętych łodziach. Zwiedzanie od lutego do marca.